บทที่ 794

เส้นประสาททั่วร่างของเจี่ยนซือเฉินตึงเครียด เขาอดไม่ได้ที่จะหลับตาลง ก่อนจะประทับจูบลงบนริมฝีปากของเสิ่นลั่วเสวี่ยอย่างแผ่วเบาและเกร็งๆ

ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มทั้งสองสัมผัสกันเบาๆ

ในทุกลมหายใจมีเพียงกลิ่นอายของกันและกัน

เสิ่นลั่วเสวี่ยสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าริมฝีปากบางที่ประทับอยู่บนริมฝีปากของเธอนั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ